در این مقاله به بررسی یکی دیگر از رشته های تحصیلی در شاخه ریاضی و فیزیک با عنوان مهندسی پلیمر میپردازیم تا دانش اموزان عزیز با مطالعه این مقاله ها با اطلاع و آگاهی بیشتری انتخاب رشته نمایند.
مهندسی پلیمر (Polymer engineering)
نسبت به رشته‌های مهندسی دیگر تقریبا جوان است و شکوفایی آن از زمان جنگ جهانی دوم آغاز شده است. اما به دلیل کاربرد روزافزون پلیمر در صنایع مختلف، این رشته به سرعت رشد کرده و امروزه جزو یکی از رشته‌های مهم کشورهای صنعتی پیشرفته می‌باشد.
هدف رشته مهندسی صنایع پلیمر تولید کلیه محصولات پلیمری از قبیل لاستیک، پلاستیک، الاستومر، چسب‌ها، رزین و سایر مواد مورد نیاز صنعت است. برای مثال طراحی و تولید تایر ماشین در صنایع لاستیک، لوله‌های پلی‌اتیلن در صنایع پلاستیک و انواع الیاف شیشه فایبرگلاس ها در کامپوزیت به یاری متخصصان مهندسی صنایع پلیمر انجام می‌گیرد یا حتی در این رشته شکل‌دهی رزین‌ها نیز مطرح است که برای مثال می‌توان به ساخت ملامین اشاره کرد.حتی کیسه‌های پلاستیکی و روکش ظروف نچسب ( تفلون ) از مواد پلیمری می‌باشند. در واقع در رشته مهندسی صنایع پلیمر هر آنچه که به این مواد بر می‌گردد، مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرد. البته پلیمرها فقط کاربرد صنعتی ندارند بلکه کاربرد پزشکی نیز دارند. مثلا اگر کشکک زانوی یک نفر آسیب ببیند و ترمیم آن امکان‌پذیر نباشد، شبیه به همان کشکک زانو را با مواد پلیمری درست می‌کنند و بر روی زانو قرار می‌دهند و یا دندان مصنوعی و لنزهای چشمی همه از مواد پلیمری ساخته می‌شوند که به این مواد پلیمری «پلیمرهای زیستی» می‌گویند.
Polymer engineering
در کل می‌توان گفت که مهندسی صنایع پلیمر به شناخت، طراحی، فرمولاسیون، آنالیز و بررسی خواص فیزیکی و مکانیکی سه ماده عمده لاستیک، پلاستیک و کامپوزیت می پردازد. فعالیتهای عمده این حوزه براساس فرایندهای اختلاط، آمیزه‌سازی، اصلاح سازی، آلیاژسازی، شکل دهی پلیمرها و نهایتاً ساخت محصولات پلیمری از پلیمرهای مصنوعی و طبیعی می‌باشد.
حوزه کاری مهندس پلیمر با گرایش پلیمریزاسیون با انواع کاتالیست‌های پلیمریزاسیون و بررسی‌های سینیتیکی و ترمودینامیکی واکنش‌های پلیمریزاسیون و همچنین توسعه فن‌آوری تولید پلیمرها در مقیاس نیمه‌صنعتی، با استفاده از روش‌های مدل‌سازی، شبیه‌سازی و طراحی فرایندهای پلیمر شدن و سایر فرایندهای مرتبط سر و کار دارد.
مهندس پلیمر که در زمینه نانوفناوری یا نانو پلیمر تخصص دارد، در همه زمینه های پلیمر که با فناوری نانو در ارتباط است، فعالیت می کند.از این زمینه ها می توان به نانو کامپوزیت‌ها، نانو روکش‌ها، نانو الیاف پلیمری،نانو کاتالیزورها، نانو گویچه‌های پلیمری و نانو امولسیون‌های پلیمری اشاره کرد.
توانایی های توصیه شده و مورد نیاز:
از آنجا که مهندسی پلیمر و مهندسی شیمی ارتباط بسیار نزدیکی با هم دارند (به طوری که مهندسی پلیمر در گذشته یکی از گرایش های مهندسی شیمی لحاظ می شده است)، یک پلیمریست نمی‌تواند با شیمی بیگانه باشد. یعنی باید شیمی را بداند تا بتواند پلیمر را به درستی درک کند. همچنین رشته مهندسی پلیمر مثل همه رشته‌های مهندسی نیاز به ریاضیات قوی دارد و بالاخره دانشجوی این رشته باید به زبان انگلیسی مسلط بوده و نحوه استفاده از رایانه را نیز بداند چون برای دسترسی به جدیدترین اطلاعات در رشته مهندسی پلیمر باید از شبکه اینترنت استفاده کرد.
همچنین مهندس پلیمر باید از توانایی های جسمی لازم برای کار با تجهیزات آزمایشگاهی و کار در کارخانه و همچنین حس بینایی قوی برای تفکیک رنگ های مختلف نیز برخوردار باشند. توانایی کار تیمی، قدرت برقراری ارتباط مؤثر با دیگران، توانایی انتقال مفاهیم به دیگران (مثل کارگران کارخانه یا مدیران ارشد) نیز از دیگر توانمندی های لازم است برای اینکه شما یک مهندس پلیمر موفق شوید. یکی از مهم ترین مهارت های لازم برای مهندس پلیمر، تسلط داشتن بر نرم افزارهای تخصصی حوزه مهندسی پلیمر است. اگر به بررسی اجمالی آگهی های استخدامی مهندس پلیمر بپردازید، متوجه خواهید شد اکثر کارفرماها، شرکت ها و سازمان ها یکی از شرایط جذب مهندس پلیمر را تسلط بر نرم افزارهای مربوط به حوزه مهندسی پلیمر قرار داده اند.
