در این مقاله به بررسی یکی دیگر از رشته های تحصیلی در شاخه علوم تجربی با عنوان دامپزشکی میپردازیم تا دانش اموزان عزیز با مطالعه این مقاله ها با اطلاع و آگاهی بیشتری انتخاب رشته نمایند.
دامپزشکی(Veterinary)
یکی از رشته های علوم پزشکی می باشد. امروزه در دنیا علی رغم پیشرفت هایی که در زمینه های مختلف صورت گرفته است، هنوز هم مساله غذا از نظر اجتماعی و اقتصادی در درجه اول اهمیت قرار دارد و به عنوان یک مساله استراتژیک مطرح است. به طوری که موقعیت یک کشور را با سطح و نوع غذای مردم آن کشور محک می زنند.
بدون شک در میان مواد غذایی آنچه بسیار اهمیت دارد و جزو لاینفک مواد غذایی روزانه است، پروتئین حیوانی است که از طریق دام تهیه می شود.
از همین جا می توان به اهمیت دانش دامپزشکی پی برد؛ زیرا دامپزشکی علم شناخت بیماری های دامی اعم از بیماری های مشترک بین انسان و حیوان یا بیماری های خاص دام، پیشگیری از بیماریها، معالجه بیماری ها و همچنین علم تغذیه انسان و دام است.
در نشریه سازمان بهداشت جهانی آمده است:« هدف نهایی دامپزشکی درمان حیوانات نیست، بلکه دقیقا تامین مواد غذایی و بهداشت انسان است.»؛ چرا که با واکسیناسیون دام ها می توان از مرگ و میر آنها جلوگیری کرد و بر میزان فراورده های دامی افزود در نتیجه مواد پروتئینی لازم را برای جیره غذایی انسانی تامین نمود.
موادی که مقاومت انسان ها به خصوص کودکان را در مقابل کلیه بیماری ها، افزایش می دهد و نه تنها باعث کاهش قابل ملاحظه هزینه های درمانی می شود، بلکه جامعه ای سالم و فعال به وجود می آورد.
Veterinary
بطور کلی دامپزشکان در کلینیک های دولتی، کلینیک های خصوصی، داروخانه دامپزشکی و یا در قسمت آزمایشگاهی مشغول به کار هستند.
دامپزشک حیوان را چکاب می‌کند و بیماریش را تشخیص می‌دهد و بیماریهای حیوانات را مانند بیماریهای عفونی، حرکتی و تغذیه‌ای و… را درمان می‌کند.
دردی که حیوان از دچار شدن به بیماری دارد معالجه می‌کند.
زخم‌ها را شستشو داده و مداوا می‌کند.
شکستگی‌ها را درمان کرده و در صورت نیاز با استفاده ازتکنیک‌های جراحی حیوان را جراحی می‌کند.
به صاحب حیوان درمورد تغذیه ونگهداری مشاوره می‌دهد.
به صاحب حیوان روش‌های پیشگیری از بیماریهای مشترک با انسان را مانند هاری، بروسلوز، مشمشه و… را می‌آموزد.
بالینی
برای تشخیص بیماریها نمونه گرفته و به آزمایشگاه دامپزشکی ارسال و نتایج را تحلیل می‌کند.
آزمایش‌های مانند نوار قلب (ECG) ، ادار و مدفوع، سونو گرافی و… را انجام می‌دهد.
کمک به بهبود زندگی انسان و دام می‌کند.
انجام معاینات منظم برای بررسی سلامت حیوانات، آزمایش و واکسیناسیون آنها برای مقابله با بیماری ها را انجام می دهد.
برای حیوانات بیمار دارو تجویز می کند.
بررسی محل زندگی حیوانات و مشاوره دادن در خصوص راه های جلوگیری از گسترش بیماری
مدیریت و نظارت بر پرستاران و پرسنل مراقب حیوانات را بر عهده دارد.
پیشگیری از بروز و شیوع بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان می کند.
توانایی های توصیه شده و موردنیاز:
داشتن اطلاعات علمی خوب در مورد حیوانات
توانایی کار در ساعات طولانی و نامنظم – زیرا گاهی ممکن است برای معالجه بیماری یک گاوداری یا مرغ داری یا هر مرکز دیگر نگهداری حیوانات ناچار باشد ساعات طولانی بدون وقفه کار کند.
داشتن توانایی جسمی، مهارت های عملی و قدرت مشاهده خوب – گاهی اوقات برای معاینه حیوانات بزرگی مثل اسب و گاو داشتن توانایی جسمی مناسب به دامپزشک کمک می کند.
توانایی تصمیم گیری – همچون پزشکان توانایی تصمیم گیری از مهارت های مورد نیاز برای درمان مناسب حیوانات بیمار است.
داشتن روش دلسوزانه و صبورانه در برخورد با صاحبان حیوانات – زیرا در بسیاری از مواقع صاحبان حیوانات نسبت به حیوان دست آموز خود احساس دلبستگی زیاد پیدا می کنند و در هنگام معالجه و درمان باید به این نکته توجه زیادی داشت
